Bidam in Queen Seon Deok Episode37

   เรื่องราวของ “ซอนต๊อก” ในตอนที่ 37 นี้ ก็ได้เดินมาถึงจุดเปลี่ยนที่สำคัญอีกครั้งหนึ่ง กับการจากไปของใครบางคน ที่ทำให้ “Bidam : พีดาม” ได้เรียนรู้ว่า อย่างน้อยก็มีคนที่รักเค้าอยู่จริง รวมทั้ง “องค์หญิงด๊อกมาน” เองก็ต้องสูญเสียชายอันเป็นที่รักให้กับหญิงอื่นไปอย่างไม่มีทางเหนี่ยวรั้งไว้

บทสนทนาที่บาดใจขององค์หญิงด๊อกมานกับท่านยูชินรัง

องค์หญิงด๊อกมาน : หัวใจข้า...หัวใจข้าไปอยู่ตรงไหน
ยูชินรัง : "องค์หญิง...ความเชื่อมั่น ระหว่างนายกับบ่าว
เทียบกับความรัก ระหว่างชายกับหญิง ยิ่งเปราะบางกว่าหลายเท่า
เส้นทางที่เราเดินมันเป็น..ทางวิบาก และความเืชื่อมั่นระหว่างเรา..ก็จะถูกทดสอบอยู่เรื่อย"

    ท่านมุนโนแจ้งความประสงค์ให้กับ ยอมจง ว่าจะมอบหนังสือแผนที่ 3 แคว้นให้กับยูชินรัง เป็นเหตุให้ “พีดาม” น้อยใจอย่างยิ่ง ในขณะที่ฝ่ายมิแซง ก็ให้ซอลวอนและโพจง จัดแจงแต่งองค์ทรงเครื่องให้ “โพยาง” (ลูกสาวโพจง) ใส่พานให้กับ “องค์ชายชุนชู”

   พีดาม..เดินทางมาพบมุนโนเพื่อขอโอกาสกลับตัว เพราะอยากจะให้อาจารย์มอบหนังสือแผนที่ 3 แคว้น คืนให้กับตน ซึ่งอาจารย์เองก็ยึดมั่นแน่วแน่ จะมอบให้กับคนที่เหมาะสม นั่นก็คือ “ยูชิน”

    ท่านอัลชอนได้รับมอบหมายให้สอนหนังสือ องค์ชายชุนชู..ซึ่ง “เกรียน” เหลือเกิน นอกจากจะไม่ตั้งใจอ่านแล้ว ยังฉีกหนังสือมาพับเป็นลูกเต๋าเล่นซะอีก…ด๊อกมานจะสั่งสอนในฐานะน้าสาว ก็ถูกตอกกลับซะหงายหลังเลย ((ดูแล้วน่าตบกบาลเสียเหลือเกินค่ะ ))

       และแล้วจุดเปลี่ยนที่กล่าวไปตอนต้นอีกอย่างหนึ่งก็มาถึง ..เมื่อยูชินต้องแต่งงานกับหลานสาวของมิชิล ทำให้องค์หญิงด๊อกมาน หัวใจแตกสลายในที่สุด ((แต่ว่ายูชินเป็นเจ้าบ่าวที่ทำหน้าพะอืดพะอมสุดๆ เลยนะคะ..ฮ่า))

    หลังจากผิดหวังที่อาจารย์ไม่เห็นตัวเองสำคัญแล้ว พีดาม ก็มานั่งใคร่ครวญ ((พร้อมปิ้งไก่ไปพลาง)) และแล้วก็ตัดสินใจไปคุยกับอาจารย์ให้รู้แล้วรู้รอดอีกครั้งหนึ่ง

       และนี่คือ บทสนทนาอันแสนจะปวดร้าวของ “พีดาม” เมื่อร้องขอหนังสือเล่มนั้นจากอาจารย์คืนอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งอาจารย์ก็ยืนยันว่า “พีดาม…ไม่มีสิทธิ์”

พีดาม : "สิทธิ์เหรอ...ใครมีสิทธิ์ขึ้นอยู่กับอาจารย์ตัดสินใจทั้งนั้น
ข้าไม่..หลีกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"

มุนโน  : ความโอหังของเจ้า เหมือนกระบี่ที่ไม่มีด้ามจับ
ถ้าใครคิดจะจับเจ้าไว้ ความคมของกระบี่ก็จะบาดถูกมือ

ข้าเคยคิดว่าตัวเองจะเป็นด้ามจับ เพื่อควบคุมทิศทางของกระบี่ได้
แต่ถึงวันนี้ก็ยังทำไม่ได้ ข้าคงต้อง .. หักกระบี่ทิ้งด้วยตัวเอง
เจ้าคิดว่า อยากจะให้ข้าทำแบบนั้นมั๊ย"

พีดาม : "ถ้าหากนี่เป็นความประสงค์ของท่านจริง.......
ก็เชิญมาหักได้เลย คำสอนของอาจารย์ ชาตินี้ ข้าจะไม่มีวันลืมเลย"

       แต่แล้ว…เหตุการณ์ที่ศิษย์ อาจารย์ ไม่คาดคิด ก็เกิดขึ้น มุนโน ถูกลูกศรอาบยาพิษยิงเข้าให้ที่ต้นคอ และนี่คือ จุดเปลี่ยนที่สำคัญของ..พีดาม

(Webmaster : ถึงท่านจะเป็นอาจารย์ที่ไม่ได้เรื่อง แต่ท่านก็เป็นคนที่จิตใจดี
ถ้าไม่มีท่าน ป่านนี้..เด็กที่ถูกทอดทิ้งอย่างพีดาม ก็อาจไม่ได้โตมาเป็นผู้ใหญ่ก็เป็นได้)

มุนโน : "ข้าไม่สมควรเป็นอาจารย์เจ้า ข้าขอโทษเจ้าด้วย
ไม่นึกว่าตอนนี้ ข้าเพิ่งเห็นน้ำใจที่แท้จริงของเจ้า แต่มันก็สายไปแล้ว แต่ว่า..ข้า ต้องขอบใจเจ้า
กลับไปอยู่กับยูชิน ไปช่วยองค์หญิงด๊อกมานทำงาน
ไม่ว่าใครจะพูดอะไร..เจ้าก็คือ...ลูกศิษย์ข้า"

พีดาม : “อาจารย์ ... อาจารย์ครับ ลืมตาสิครับ    อาจาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาารย์ “

   ยูชินได้รับหน้าที่ให้เป็นอาจารย์สอนองค์ชายชุนชู ที่แสนจะเกรียนมากมาย เรียนก็ไม่ตั้งใจเรียน แถมยังยอกย้อน ต่อปากต่อคำกับอาจารย์เหลือทน แต่แทนที่ยูชินจะโกรธ กลับขำที่ ..ลูกถอดแบบแม่มายังไงยังงั้นเลย  

      ในขณะที่ที่ประชุมเหล่าฮวางรัง พุงวอลจู ยูชิน ได้มีมติให้เพิ่มคนของฮวารังทุกหน่วย และพีดามก็ปรากฎตัวขึ้น พร้อมกับจดหมายรับรองการเป็นลูกศิษย์ที่จะให้สืบทอดเจตนารมณ์ของมุนโน โดยชิซูและองค์หญิงต่างก็แปลกใจที่ไม่เห็นกุ๊กซอนมุนโนมา แต่ก็ไม่ได้ติดใจสงสัยในจดหมายแต่อย่างใด เพราะชิซูเองก็มั่นใจว่า นี่คือลายมือของมุนโนแน่นอน

    พีดาม เดินทางมาหา “ยอมจง” เพื่อที่จะแก้แค้นให้กับอาจารย์ เพราะเค้ารู้ดีว่า มีเพียงตัวเอง อาจารย์และ ยอมจง เท่านั้น ที่รู้เรื่องของหนังสือแผนที่ 3 แคว้นนี้ ดังนั้น คนที่จะฆ่าอาจารย์จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ยอมจง..((ที่ควรฆ่าให้ตายเสียแต่ตอนนี้ ))

  

    ยอมจง พ่อค้าเล่ห์เลี่ยมแพรวพราว ถึงแม้นจะหวาดกลัวคมกระบี่ของพีดาม แต่ก็ใจกล้า ถกเถียงถึงเรื่องการแก้แค้นของพีดามว่า “ถ้าเจ้าฆ่าข้า เจ้าก็ต้องฆ่าตัวเองตายตามด้วย” เหตุเพราะ ถ้าพีดามไม่โกรธหน้ามืดจนไปต่อสู้กับอาจารย์ คนอย่างยอมจงจะไปสามารถฆ่ายอดฝีมืออย่างมุนโนได้อย่างไร และยังกล่าวอีกว่า “เจ้าเองก็อยากฆ่าอาจารย์เหมือนกันไม่ใช่เหรอ” ซึ่งนั่นทำให้พีดามถึงกับสะอึกไปเลยทีเดียว

((ถึงแม้พีดามจะนับถือ มุนโน เสมือน “พ่อ” แต่ก็อดน้อยใจในความหมางเมินของอาจารย์ไม่ได้ หรือในใจลึกๆ พีดามเองก็ต้องการให้มันเป็นแบบนี้เช่นกัน))

   แล้วพีดามก็ได้มาพบกับ เกรียนตัวลูก ((จากที่ยกให้ ยอมจง..เป็น เกรียนตัวพ่อ)) ความเย่อหยิ่ง อวดดีของชุนชู ทำให้พีดามอดโมโหกับไอ้เจ้าเด็กคนนี้ไม่ได้ ถึงแม้จะรู้ว่าชุนชูคือใคร แต่พีดามก็ไม่ได้สนใจ ก็ในเมื่อชุนชูถึงกับเอาหนังสือล้ำค่า ที่พีดามเคยแลกกับชีวิตคนนับสิบเพื่อปกป้องมันมาฉีกพับลูกเต๋าเล่น แล้วมีรึ…พีดามจะยอม

โปรดติดตามตอนที่ 38 กำลังเข้มข้นเลยค่ะ